Εφτασε στο σχολείο από τους πρώτους. Το ρολόι έδειχνε 7.30. Είχε μπροστά του 45 λεπτά μέχρι το πρώτο κουδούνι. Δεν είχε πάρει μαζί του τσάντα - αλλά ποιος μπορούσε να το παρατηρήσει και τι να υποθέσει; Ο 17χρονος μαθητής ανέβηκε στον τρίτο όροφο, κατευθύνθηκε προς τις τάξεις της Γ΄ Λυκείου και βγήκε στη βεράντα. Αρχισε να συνομιλεί με κάποιον στο κινητό. Ξαφνικά, οι υπάλληλοι από το διπλανό γραφείο τον βλέπουν να ρίχνει το τηλέφωνό του στο κενό. Δευτερόλεπτα μετά, βούτηξε και ο ίδιος. Η πτώση ήταν μοιραία, ο θάνατος του παιδιού διαπιστώθηκε στο νοσοκομείο Αγία Ολγα όπου διακομίσθηκε εσπευσμένα. Η αστυνομία ερευνά το κινητό -με ποιον επικοινώνησε ο μαθητής;- ενώ το υπ. Παιδείας διέταξε ΕΔΕ. Από χθες ακούγονται πολλά. Οι υπεύθυνοι των Εκπαιδευτηρίων Μάνεση στο Νέο Ηράκλειο, όπου φοιτούσε ο 17χρονος, συγκλονισμένοι, κάνουν λόγο για έναν «ήσυχο» μαθητή, που «κλεινόταν στον εαυτό του» - μα ποιος έφηβος δεν περνά «μαύρες» περιόδους; «Ηταν εσωστρεφής», όπως λέει στην «Κ» ο ιδιοκτήτης του σχολείου κ. Π. Μάνεσης, υπογραμμίζοντας την οδύνη του («είναι όλα τους παιδιά μου»). «Ομως ποτέ δεν είχε δημιουργήσει το παραμικρό πρόβλημα». Ναι, στην πραγματικότητα, κανείς δεν γνωρίζει.

Αυτό, με έναν τρόπο, είναι και το πρόβλημα. Οι καθηγητές, παρά την αφοσίωσή τους, δεν έχουν εκπαιδευτεί να αναγνωρίζουν τα σημάδια. Το ίδιο και οι περισσότεροι γονείς - παρά την αγάπη για τα παιδιά τους. Γιατί, σύμφωνα με τους ειδικούς, οι αυτοκτονίες εφήβων σπάνια αποτελούν παρόρμηση της στιγμής. «Συνήθως, τα παιδιά επεξεργάζονται για μήνες αυτή την κίνηση», εξηγεί στην «Κ» ο επίκουρος καθηγητής Κοινωνιολογίας στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου κ. Ευστράτιος Παπάνης. «Βιώνουν ένα αδιέξοδο και η αυτοκτονία είναι σαν ένα είδος τιμωρίας προς την κοινωνία, προς τους γονείς τους, μια μορφή οργής εναντίον του συστήματος και ταυτόχρονα μια κραυγή για προσοχή. Μια διέξοδος». Ο ίδιος έχει μελετήσει σε βάθος το θέμα της κατάθλιψης και της αυτοκτονίας στην εφηβική ηλικία. Σε έρευνά του, είχε προκύψει ότι το 24,7% των κοριτσιών και το 9,9% των αγοριών βιώνουν συναισθηματικό κενό και κατάθλιψη συχνά ή διαρκώς. Την ίδια ώρα, το 89,2% και το 95,1% αντίστοιχα δηλώνουν ότι οι διαπροσωπικές σχέσεις τούς προκαλούν αισθήματα θλίψης. «Η εφηβική κατάθλιψη έχει αυξηθεί δραματικά τελευταία και συχνά οδηγεί σε απόπειρες. Τα ποσοστά των αγοριών και κοριτσιών που προχωρούν σε απόπειρα είναι μοιρασμένα, ωστόσο τα αγόρια είναι συνήθως πιο αποτελεσματικά».

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ:  Καθημερινή (Λίνα Γιάνναρου)