Αν η εικονική σας ζωή έχει φτάσει σε αδιέξοδο, υπάρχει πάντα η λύση της ψηφιακής αυτοκτονίας. Ή μήπως υπήρχε; Ένα site που δημιούργησε μια ολλανδική κολεκτίβα κατάφερε να οδηγήσει σε ευθανασία μερικές χιλιάδες χρήστες, προκαλώντας τη μήνη των υπεύθυνων του Facebook. Ένας από τους ιδρυτές του και ένας «αυτόχειρας» εξηγούν τις αιτίες της ανόδου, της πτώσης και της επικείμενης ανάστασης του Web 2.0 Suicide Machine.

Τα ουσιαστικά και τα ρήματα μπορεί να πηγαίνουν χέρι-χέρι σε μια πρόταση, όμως στον εγκέφαλο?τραβούν διαφορετικούς δρόμους και η μάθησή τους γίνεται σε διαφορετικές περιοχές, σύμφωνα με μια νέα ισπανική επιστημονική έρευνα. Η μελέτη εξηγεί πιθανώς γιατί τα παιδιά μαθαίνουν τα ουσιαστικά πριν τα ρήματα, ενώ οι ενήλικες επίσης τα πάνε καλύτερα και αντιδρούν ταχύτερα με τα ουσιαστικά παρά με τα ρήματα, όπως έχουν δείξει τα νοητικά τεστ.

«Oταν ήμουν μικρός, έπαιζα άπειρες ώρες παιχνίδια στο Διαδίκτυο. Υπήρχαν φορές που δεν πήγαινα στο σχολείο διότι δεν είχε τελειώσει ένα παιχνίδι. Το χειρότερο ήταν όταν κανονίζαμε LΑΝ (Local Αrea Νetwork). Ξεχνούσα ακόμη και να φάω. Εννοείται ότι δεν έδινα σημασία στους γονείς μου όταν μου φώναζαν ότι θα με πονέσουν τα μάτια μου και το κεφάλι μου τόσες ώρες μπροστά στον υπολογιστή. Δεν άκουγα κανέναν και το κακό έγινε. Μια μέρα βρέθηκα στο νοσοκομείο με υπερκόπωση. Το κεφάλι μου ήταν "καζάνι" ύστερα από έξι μέρες LΑΝ».

Θα τα βλουν με τη Λερναία Ύδρα. Θα καθαρίσουν την Κόπρο του Αυγείου. Θα νικήσουν τα άγρια Άλογα του Διομήδη. Και θα αναζητήσουν τα Χρυσά Μήλα των Εσπερίδων. Με άλλα λόγια θα μεταμορφωθούν για λίγες ώρες σε Ηρακλή και θα επιχειρήσουν να εκτελέσουν πέντε από τους δώδεκα άθλους του, όσοι- μικροί και μεγάλοι- βρεθούν στο νέο θεματικό πάρκο που ετοιμάζει το υπουργείο Πολιτισμού και Τουρισμού δίπλα στον αρχαιολογικό χώρο της Λέρνας στην Αργολίδα.

Σήμερα πολλές έφηβες «επιβιώνουν» με μια φρυγανιά ή λίγες ντοματούλες, καθώς η πεποίθηση ότι οι αδύνατες γυναίκες είναι οι ευτυχισμένες είναι βαθιά ριζωμένη στο συλλογικό ασυνείδητο. Εις επίρρωσιν αυτών, ο βομβαρδισμός από λιπόσαρκα μοντέλα επιβαρύνει επιπλέον την ψυχολογία των εφήβων. «Ξαφνιάστηκα όταν οι συμμαθήτριες της 10χρονης κόρης μου αρνήθηκαν να φάνε από την τούρτα γενεθλίων της, για να μην... παχύνουν!» περιγράφει μητέρα στην «Κ». Στον αντίποδα, «σε όλη μου τη ζωή το κριτήριό μου για να επιλέξω εστιατόριο ήταν μόνο η καθαρή του τουαλέτα», ομολογεί γυναίκα που πάσχει από νευρική βουλιμία για πάνω από δέκα χρόνια.

«Για εμάς τους μεγαλύτερους, που έχουμε ζήσει και στην κανονική λειτουργία τους αυτά τα- μουσειακά πια σήμερατρένα, σίγουρα μια ακόμα διαδρομή εξακολουθεί να μας συγκινεί ιδιαίτερα! Μας εκπλήσσει, μάλιστα, που και νέα παιδιά  δείχνουν ανάλογα συναισθήματα αγάπης κι ενδιαφέρον για τον σιδηρόδρομο».